کتاب زندگی و آثار بزرگمهر حکیم در جستجوی خرد

نويسنده: بیژن جلالی

پیش نوشتار کتاب زندگی و آثار بزرگمهر حکیم در جستجوی خرد:
وقتی ده ساله بودم یعنی در سال ۱۳۳۵ خورشیدی (۱۹۵۷ میلادی)، در مدرسه کمال الملک شهر زادگاهم نیشابور درس می‌خواندم. هر روز صبح همه دانش آموزان را در حیاط مدرسه به صف نگاه می‌داشتند و پیش از رفتن به کلاس‌ها، دعای صبحگاهی خوانده می‌شد. آقای غلام علی خان گنجی که اگر زنده است، عمرش دراز باد و به سلامت باشد. و اگر نیست، خداوند رحمت و آمرزش ابدی نصیبش گرداند. ناظم پر اقتدار و با جذبه مدرس همان بود. و بچه‌ها خیلی از او حساب می‌بردند. یک روز صبح وقتی دانش‌آموزی که دعا را می‌خواند و بقیه تکرار می‌کردند، دچار لکنت زبان شد و نتوانست ادامه بدهد، من را با اینکه دارای جثه کوچکتر و صدای نازکی بودم با اشاره دست به پیش خواند و گفت: بیا از فردا صبح دعا را تو بخوان و کاغذی به دست من داد.

من که آن دعا را به دلیل تکرار هر روزه حفظ بودم، وقتی در ذهن خود آن را مرور کردم، انگار گمشده‌ای را یافتم و با هیجان و خوشحالی و ادب گفتم: چشم، بسیار خوب. از فردای آن روز به بعد خواندن نیایش صبحگاهی در عهده من قرار گرفت. البته آن زمان در مدارس هنوز از بلندگو و میکروفون خبری نبود و من با صدای بلند آن را فریاد می‌زدم و بند بند آن را دانش‌آموزان که حدود پنجاه یا شصت نفر بودند، با همان آهنگ تکرار می‌کردند: «خداوندا… تو را به یگانگی می‌ستاییم « …» و به پیامبران و برگزیدگانت درود می‌فرستیم « …» آفریدگارا… تن ما را توانا… خرد ما را بیدار… و روان ما را پاک نگه دار. » انگار آن واژه جذاب و جادویی را پیدا کرده بودم و این وظیفه را تا پایان سال با علاقه ادامه دادم. یک روز در حال خواندن دعا، زیرچشمی با نگرانی نگاهی به آقای گنجی ناظم مدرسه انداختم تا مطمئن شوم که اشتباهی در کار من نیست. با کمال تعجب دیدم که او هم به همراه بچه‌ها این دعا را زیرلب بعد از من تکرار می‌کند. قوت قلب و اعتماد به نفس عجیبی پیدا کردم. صدای خود را بلندتر، قوی‌تر و شفا‌ف‌تر می‌شنیدم و احساس غرور می‌کردم.

این کتاب در 166 صفحه از سوی انتشارات آرون به چاپ رسیده است.